Kinderen mogen in China nog maar drie uur per week computergames spelen. De overheid vindt gamen te verslavend en legt het aan banden. Is dat een goede aanpak?
Zware woorden wijdden Chinese staatsmedia onlangs aan het spelen van computergames. ‘Spirituele opium’ noemt de regering van het land sommige games zelfs.
‘Vooral minderjarigen zijn gevoelig om verslaafd te raken aan games omdat ze mentaal nog in ontwikkeling zijn en moeite hebben met zelfbeheersing’, schreef persbureau Xinhua.
Uurtje gamen
De maatregelen zijn streng. Online aanbieders van games mogen minderjarigen alleen nog op vrijdag, zaterdag en zondag een uurtje laten gamen. Een maatregel die is gekoppeld aan het feit dat ieder kind onder zijn eigen naam moet inloggen bij het spel.
‘Typisch China’, zegt Harry Hol, werkzaam bij Bureau Jeugd & Media. ‘Ze geloven daar extreem in de maakbaarheid van de samenleving. Tegelijk heeft een deel van de kinderen daar wel echt een probleem. Die vallen weg uit de maatschappij doordat ze wegvluchten in games.’
Binnen de perken
De meeste kinderen kunnen hun gamegedrag binnen de perken houden, maar er is een deel dat zichzelf opsluit en niets anders meer doet. ‘Dat komt hier ook wel voor, maar ik heb begrepen dat het in China erger is dan bij ons. Begrijp me goed: grijp je niet in, dan kunnen de gevolgen net zo erg zijn als bij een verslaving aan harddrugs. Ik snap ook wel dat de Chinese overheid er iets aan wil doen, en doordat het een autoritair regime is, kan men er strenger ingrijpen dan hier.’
Geen gameverslaving
Dat games overal ter wereld een aantrekkingskracht uitoefenen op kinderen is bekend, maar de vergelijking met opium is te zwaar aangezet, vindt Hol. ‘Gameverslaving bestaat eigenlijk niet; het is niet te vergelijken met de verslaving aan een harddrug, waar altijd een stof in zit waarvan je fysiek afhankelijk raakt. Kinderen die veel te veel gamen, doen dat vaak omdat er iets anders in hun leven niet goed zit. Misschien wordt het kind gepest of haalt het slechte cijfers op school. Dan heeft het dus geen zin om de game de schuld te geven; je moet dat andere probleem aanpakken.’
Gamen goed voor de creativiteit
Vaak hebben volwassenen maar matig in de gaten wat een kind aan gamen heeft. Ze zien het kind achter het beeldscherm zitten, maar daar gaat veel meer achter schuil dan bijvoorbeeld een dom schietspel. Gamen is simpelweg ontspannend, leerzaam en vaak goed voor de creativiteit van het kind.
Hol: ‘Het gaat kinderen ook lang niet alleen om het spel. Ze spelen een populaire game, zoals Fortnite, ook omdat ze tijdens het spelen met elkaar kunnen praten. Dat gaat vaak over heel andere dingen, zoals school. Een kind dat wordt verboden te gamen, mist een deel van die conversatie.’
Verbod niet de oplossing
Als in Nederland ouders zien dat een kind veel te veel gamet, is een verbod niet de beste oplossing, meent Hol. ‘Stap niet in de val om de spelcomputer af te pakken en te denken dat het goedkomt. Ouders kunnen beter het gesprek aangaan met hun kind. Maak afspraken met elkaar waar je allebei wat mee kunt. Bijvoorbeeld: niet gamen tijdens het eten of pas gamen als het huiswerk af is. En wordt gamegedrag echt problematisch, haal er dan professionele hulp bij.’
Dit artikel verscheen eerder in het oktobernummer van De Ingenieur. Foto Shutterstock.
Nieuwsbrief
Vond je dit een interessant artikel, abonneer je dan gratis op onze wekelijkse nieuwsbrief.