Gyroscopen zijn maffe dingen. Je kunt ze kopen in winkels waar je ook lavalampen en fluorsticks vindt. En de meeste mensen zullen ze op ongeveer dezelfde manier gebruiken: voor het ‘Wauw-moet-je-zien!’-effect. Maar ze werken ook goed in de ruimte.
Phil Davidowsky, de jonge assistent professor in het filmpje hierboven gaat het nog ver schoppen. Hij knutselt zelf een meetopstelling in elkaar, alleen maar om een Britse wetenschapsheld uit de vroege jaren van de televisie eens flink terecht te wijzen. Professor Eric Laithwaite mag dan een hele generatie gefascineerd aan de buis hebben gekluisterd en half Groot-Brittannië enthousiast hebben gemaakt om natuurkunde te gaan studeren, hij had het toch mooi fout toen hij beweerde dat gyroscopen niks wegen. Als je ze maar hard genoeg laat draaien tenminste:
En hoe kon hij dat ook denken? Het voelt volkomen tegennatuurlijk om zoiets te zeggen – helemaal als man van de wetenschap. Maar ja, dat is wel wat gyroscopen met je doen: ze fucken met je mind, om het in goed Nederlands te zeggen. Ook als je heel goed wordt uitgelegd hoe ze werken, snap je het nog steeds maar half. Het is alsof in je brein ook een gyroscoop zit, die tijdens de uitleg een zwengel krijgt, maar als ie z’n moment (of, in het Engels torque) verliest weer omvalt in zijn eigen hulpeloze staat. Gelukkig is hier het filmpje van de altijd duidelijke Derek van het wetenschaps-YouTubekanaal Veritasium:
Goed, spint uw brein al voldoende om zich staande te houden? Dan kunnen we nu naar dit clickbait-achtige lijstje kijken dat vijf hele coole voorbeelden van gyroscopen belooft. De eerste drie zijn ook echt gaaf: we zien een gyroscoop in de ruimte en het nut van zo’n ding wordt meteen duidelijk. Hij kan dingen stabiel houden in die anders zo chaotische ruimte! En die drone/gyroscoop is ook tof. Maar daarna krijgen we een ge3D-printe gyroscoop die er wel tof uitziet maar niet echt rechtop kan staan. Nummer vier op de lijst is het fietswielvoorbeeld dat we allemaal kennen van toen onze vader (of moeder) een keer een fietswiel rondspinde om (succesvol) indruk op het kroost te maken. Been there done that. Dus die is mwah. En dan gaat het mis met het geluid als we nog een astronaut met een hoofd als tomaat zien. Waarschijnlijk ging de ‘breingyroscoop’ van de videoposter tegen die tijd ook al langzamer… Ik wil maar zeggen: alleen de eerste drie zijn de moeite waard:
Nieuwsbrief
Vond je dit een interessant artikel, abonneer je dan gratis op onze wekelijkse nieuwsbrief.