Dr. Roos Heistek werkt bij Tauw met veel mensen samen, wat haar goed bevalt. Dat is een verrassende wending in haar carrière, want het grootste deel daarvan zat ze alleen op een kamertje onderzoek te doen. Tot ze besloot dat het roer om moest.
Wat doe je als je na havo, vwo op volwassenenonderwijs, bachelor, master en een promotie ontdekt dat je studie toch niet helemaal bij je past? Het overkwam dr. Roos Heistek, gepromoveerd in de vulkanologie.
‘Sinds ik de film Dante’s Peak op tv zag, waren vulkanen een fascinatie en wilde ik er alles over leren.’ Ze deed toen een economisch profiel op de havo, maar liet zich omscholen en ze deed daarna ook nog twee jaar vwo op het volwassenenonderwijs. Toen ze eindelijk Aardwetenschappen kon studeren, genoot ze met volle teugen.
Dat ze daarna in München de beste vulkanologiemaster kon doen, was ook enorm leuk. En toen ze weer verhuisde naar Göttingen voor een promotie was ze nog blijer.
Maar toen, na jaren met één onderwerp bezig te zijn geweest, had ze er genoeg van.
‘Het promoveren, en het werken in de academische wereld als geheel, is eenzaam. Je bent in je eentje bezig, moet alles zelf oplossen. Daar had ik een beetje genoeg van.’
Tel daarbij op dat Heistek graag terug naar Nederland wilde, en je hebt het recept voor een onzekere toekomst.
Op een carrièredag kwam ze een aanbieding voor een traineeship van ingenieursbureau Tauw tegen. Haar enthousiasme zorgde ervoor dat ze als een van de weinigen werd gekozen uit vierhonderd kandidaten.
Plastic
Ze zit nu een jaar bij Tauw. En daar werken is ineens wel andere koek. ‘Het is veel teamwerk, en bijna alles is nieuw voor me. Dus ik moet al doende allerlei dingen leren waar ik niets vanaf wist.’
Een van die dingen was het Plastic Rivers Project, net zoiets als de Ocean Cleanup, dat tot doel heeft de oceaan schoon te maken met gigantische drijvers, maar dan laagdrempeliger.
Ik moet al doende allerlei dingen leren waar ik niets van af wist
Het project ontstond uit de baggerbuffer, een idee dat een collega van Heistek in 2013 bedacht. Deze barrière met semipermeabele (waterdoorlatende) flappen en een spiraalvorm aan het einde plaats je in een zijtak van een rivier, waar veel stroming staat. Daardoor komt het plastic zo de spiraal in, waar het vervolgens vastzit. Net zo simpel als effectief.
Bodemas
Heistek werkt ook aan een bodemasproject. Bodemas is wat overblijft na het verbranden van allerhande materialen. Het is zwarte as, die nog best is te gebruiken om bijvoorbeeld stoeptegels van te maken.
Maar die as zit vol met onbruikbare of ongewenste stoffen die er eerst uit moeten. Tauw werkt, samen met een groot afvalverwerkingsbedrijf, aan een manier om die stoffen te verwijderen.
Dat is hard nodig, want er komt een wet aan dat de bodemas voor de helft een nieuw leven moet krijgen. Het is het Tauw-team waar Heistek in zit via een min of meer geheim proces gelukt om de as schoon te maken. Hieruit ontstond een ‘nieuw’ materiaal: urbanite.
Vooralsnog leert Heistek door mee te doen. Eigen projecten doet ze nog niet, maar ze ziet wel hoe leuk het moet zijn om (technisch) adviseur te zijn. ‘Dat zie ik wel voor me, binnen een paar jaar.’
Hoe ze daar gaat komen? ‘Doorzetten. Ik heb me laten omscholen om m’n droomstudie te doen, en die instelling heb ik nu nog. Daarmee kom ik er wel.’
Naam Roos Heistek | Leeftijd 30| Titel dr. | Opleiding Aardwetenschappen, Vrije Universiteit Amsterdam | Functie trainee, Tauw
Nieuwsbrief
Vond je dit een interessant artikel, abonneer je dan gratis op onze wekelijkse nieuwsbrief.