Het onrustige vliegpatroon van vleermuizen is nu geïmiteerd in een robotje. Het vereiste een zelfgemaakt siliconenmateriaal om de dunne vleugels na te maken.

Wie wel eens een vleermuis langs ziet vliegen, in de schemering van een warme zomeravond, valt meteen iets op: het rare vliegpatroon. De insecten etende zoogdieren zweven niet zoals vogels of insecten; ze hebben een onrustige, schokkerige manier van vliegen.
 

Duikvluchten en bochten

Die bewegingen hebben onderzoekers van de Amerikaanse technische universiteit Caltech nu na weten na te bootsen in een natuurgetrouw robotje. Dit kan, net als een echte vleermuis, duikvluchten maken, razendsnel een bocht omgaan en vreemde hoeken makend in de lucht blijven.

 

De Rousettus aegyptiacus (Nijlroezet), de vleermuissoort die als inspiratie diende. Beeld: Ramezani, Chung, Hutchinson


Het is niet de eerste keer dat onderzoekers een vleermuis namaken. Bij vorige versies van de "vleermuis-bot" probeerden ze de anatomie van het dier zo precies mogelijk na te bootsen. Daardoor bestond de robot vaak uit veel onderdelen, die allemaal aangestuurd moesten worden. Daardoor werd het een complex en log apparaat, terwijl het vlieggedrag niet overeenkwam met dat van de vleermuis.

 

Keep it simple

De onderzoekers van Caltech hielden hun ontwerp echter simpel. Ze maakten alleen de – volgens hen – essentiële vleermuisdelen na: de schouder, de elleboog en de pols. Daarnaast gaven ze de robot een vleermuisstaart. Alle onderdelen werden gemaakt van koolstofvezel om het gewicht laag te houden.

 


Cruciaal voor de vlucht van de vleermuis zijn de vleugels. Die zijn heel dun, waardoor er lucht in gevangen kan worden – daardoor zijn de dieren bijvoorbeeld in staat om duikvluchten te maken. Een dergelijk dun materiaal konden de onderzoekers niet snel vinden. Daarom besloten ze hun eigen vleugels te maken: ze behandelen siliconenrubber, zodat een rekbaar en dun materiaal ontstond met een dikte van maximaal 56 µm.

Het resultaat van al dit werk is een robot die zijn vleugels los van elkaar kan bewegen en in vlucht inderdaad veel weg heeft van een vleermuis. De uitvinders denken dat het robotje handig kan zijn op plekken waar conventionele drones niet kunnen komen, omdat er teveel obstakels zijn. In theorie zou de vleermuis-bot alles kunnen ontwijken, dankzij de beweeglijke vleugels.

Beeld: amezani, Chung, Hutchinson

Vond je dit een interessant artikel, abonneer je dan gratis op onze wekelijkse nieuwsbrief.