Met de Seekuh wil de organisatie One Earth One Ocean het plastic afval op zee te lijf gaan. Het schip beleefde onlangs zijn eerste vaart.
‘De Seekuh is een catamaran, een mobiele vuilnisverzamelaar en tegelijkertijd onderzoeksschip’. Zo omschrijft ir. Günther Bonin zijn geesteskind dat vorige maand in de Oostzeehaven Kiel werd gedoopt. De 10 m brede constructie heeft aluminium rompen met een lengte van 11,90 m en een diepgang van 0,7 m.
De catamaran bestaat uit vijf delen die als losse modulen in twee containers passen voor transport. Het schip is uitgerust met uitschuifbare netten om 'maxiplastics' uit riviermondingen en zeeën te vangen. Die netten zo zijn geconstrueerd dat ze kleine zeedieren doorlaten en de grote er zijwaarts uit laten zwemmen. De netconstructie steekt tussen de twee en vijf meter diep, en kan de opgevangen vuilnis ook op de wal deponeren. In één vaart kan de Seekuh twee ton vuilnis opnemen.
Met het gebruik van netten past Bonin een andere methode toe dan de bekende Ocean Cleaner van Boyan Slat, die het plastic te lijf wil gaan met veegarmen ('Ocean Cleanup heeft geld voor Noordzeetest’).
Eerste klant
De Seekuh is een prototype, waarvoor met het Bundesamt für Seeschifffahrt und Hydrographie in Hamburg de eerste klant binnen is. De Seekuh wordt uitgerust met meetapparatuur en een on-board laboratorium voor onderzoek naar waterkwaliteit. Die multi-inzetbaarheid is ook een van de ontwerpfilosofieën achter het schip. ‘Het kan ook met bindmiddelen olie- en chemievervuiling opruimen,’ aldus Bonin,
Voor de zeiler en ondernemer Bonin is de Seekuh een tweede stap in een groots project. Zijn Seehamster was de eerste, een kleine rubber catamaran die stationair of als schip afval in netten opvangt.
Volautomatische kudde
Als volgende stap voorziet hij de bouw van tientallen Seekühe die als een kudde de grote zeeën en oceanen afgrazen, op volle zee volautomatisch en aangedreven op zonne- en windenergie. Hun netten worden geleegd in een 'Seefarmer', een groot catamaranschip waarvan de rompen als vuilnisruim dienen. Die Seefarmer levert het verzamelde plastic af aan de 'See-Elefant', een dubbelwandig tankschip met een plastic-to-liquid fabriek aan boord. Deze tankschepen, zo is Bonins visie, kunnen grote vrachtschepen met de herwonnen zwavelarme diesel betanken, halverwege hun route op zee. Dat heeft twee voordelen: zo’n schip heeft minder ruimvolume voor diesel nodig en het vaart ook nog eens op schonere brandstof.
Plastic is energie
In 2013 bracht Bonin zijn activiteiten onder in de organisatie One Earth One Ocean . De eerste Seekuh kostte 250.000 euro. Voor de techniek aan boord was 100.000 euro nodig. Bonin heeft met zijn opruimacties de meest vervuilde plekken op het oog, typisch zijn dat megacities aan riviermondingen. Hong Kong en andere Aziatische regio’s tonen volgens Bonin serieuze interesse. Hij wil zijn opruimacties ook een hoger doel dienen. ‘We moeten de mensen ter plekke bewust maken van het plasticafval probleem en uitleggen dat het plastic geen vuilnis is, maar materiaal met waarde. Uit één ton plastic valt 800 liter olie te maken, energie dus. Dat voor elkaar krijgen is ons uiteindelijke doel.’
Zie hier het item van de ZDF over de Seekuh.
Nieuwsbrief
Vond je dit een interessant artikel, abonneer je dan gratis op onze wekelijkse nieuwsbrief.