Er zijn weinig onderwerpen die zoveel discussie opleveren als hypothetische gevechten tussen superhelden, voertuigen en wapens uit sciencefictionfilms – waarschijnlijk omdat er in de echte wereld geen equivalent van bestaat, en dus ook geen definitieve uitslag. Tot nu dan.
Zou Darth Vader winnen van de Xenomorph uit de film Alien? Kun je een X-Fighter bouwen zoals die in Star Wars rondvliegen?
Tsja. Geen idee! Maar dankzij het YouTube-kanaal Because Science komen we wel dichter bij het antwoord dan je wellicht voor mogelijk zou houden. Kyle Hill is de hyperactieve presentator die een bachelor haalde als ingenieur en vervolgens zijn master deed in wetenschapscommunicatie. Hij weet dan ook prima inhoud en vorm te combineren.
Je moet er waarschijnlijk wel even aan wennen, maar geef zijn drukke en in eerste instantie vermoeiende stijl een kans. Binnen de kortste keren zul je waardering opbrengen voor zijn scherpe analyse en heldere, grappige uitleg van zaken die – vooruit – niet altijd even sterk in de realiteit zijn verankerd. Of je er wat aan hebt, is een tweede, maar het geeft zeker diepgang aan de discussies die groepen liefhebbers van comics en superhelden ongetwijfeld hebben.
Dure antimaterie
Om met de X-Fighter te beginnen: het zal niemand verbazen dat we er nog geen een hebben. Maar aan de hand van de filmbeelden gaat Hill aan de slag om mogelijke voortstuwingsmechanismen van deze ruimteschepen te beoordelen en weg te strepen. Daarbij leer je meteen het een en ander over kernfusie en is de conclusie dat we het misschien wel zouden kunnen, als antimaterie toch niet zo verdraaid duur was.
Een andere topper is de van kwaad tot erger gaande analyse van een beroemde scène uit de eerste Supermanfilm. Lois sterft in die scène en Superman draait de tijd terug om haar te redden door heel snel rondjes om de aarde te vliegen. Het is niet leuk om er te veel over te verklappen, maar er zijn niet veel filmpjes waarin elk scenario eindigt in massasterfte en die toch zo vermakelijk en informatief zijn.
Tot slot is het toch ook goed om een lans, of wellicht een lightsaber, te breken voor de afwerking van de video’s. De op het eerste gezicht simpele opzet met een glazen plaat en fluorescerende markers blijkt een geweldige bron van beweging en animaties. Knap volgen sommige elementen zijn handen, terwijl andere weer vervormen. Bovendien heeft Hill zichzelf geleerd achterstevoren en met twee handen tegelijk te schrijven, wat toch ook wel aardig is.
Bekijk dus gerust ook de rest eens.
Nieuwsbrief
Vond je dit een interessant artikel, abonneer je dan gratis op onze wekelijkse nieuwsbrief.