‘Kerstboomverlichting met bluetooth…’ Mijn vriendin keek een beetje ongelovig naar haar telefoon. Het duurde even voor ze zich kon losrukken van het scherm.
Als ik trouwens ‘scherm’ zeg, dan bedoel ik SCHERM. Haar nieuwe telefoon is twee keer zo groot als de mijne en hoewel ik helemaal geen nieuwe nodig heb, zit ik de laatste tijd toch een beetje beteuterd naar mijn telefoon te kijken. ‘Met wat?’ zei ik.
Het bleek een set te zijn die je door middel van bluetooth kunt aansturen en in verschillende kleuren en patronen kunt laten branden. Het menselijk vernuft staat voor niets en dat is wel eens jammer.
Terwijl ik naar het scherm staarde, gingen mijn gedachten terug naar vele jaren geleden toen ik als dank voor een weeklange logeerpartij van een jonge musicus een in zilvergrijs hardplastic uitgevoerde elektronische klok kreeg. De klok gaf de tijdzones digitaal en analoog aan en had diverse klassieke muziekstukken in zijn geheugen die als wekker konden dienen. Het was ook een rekenmachine en als ik het goed heb, kon je er zelfs spelletjes op spelen.
Kitsch kenmerkt zich door inherente overbodigheid van functie en/of vorm. Overbodigheid als gevolg van technologische ontwikkelingen is een ander verhaal. Sinds een tijdje volg ik het YouTube-kanaal van Technomoan, een Engelsman van middelbare leeftijd die onder meer uit de tijd geraakte audioapparatuur bespreekt: de minidisc, de mp3-speler, laserdisc, cd-video, en niet te vergeten video-cd, de cassetterecorder en natuurlijk de walkman.
Hij noemt zichzelf Technomoan, maar klagen of zeuren doet hij eigenlijk nauwelijks. Het is een man die gedreven wordt door een niet-aflatende nieuwsgierigheid naar verweesde apparaten. Dat brengt hem er toe om op een Japanse veilingsite een partij van zestig afgedankte minidiscspelers te kopen, plus een zak al dan niet bijbehorende parafernalia. Dat levert een video op van meer dan een uur waarin hij ze uitpakt en probeert, meestal vergeefs, en soms ontdoet van achtergelaten minidiscs.
De wet van de remmende voorsprong is meedogenloos.
Als ik zoiets zie, krijg ik onmiddellijk zin om een minidisc te kopen. Ik heb er nooit een gehad, maar ik heb dat elegante audioformaat altijd bewonderd. ‘Maar wat moet je er mee?’ zegt mijn geliefde met haar enorme telefoon. ‘Nou… gewoon’, zeg ik. Niet het sterkste antwoord, maar hoe leg je uit dat je van apparaten houdt en dat ze helemaal niet nuttig hoeven te zijn en… ‘Dan ga je ‘m uit elkaar halen en dan doet hij het niet en dan ligt hij hier maar.’
Maar dat maakt het project niet minder aantrekkelijk. Gisteren heb ik nog een defecte externe harde schijf gesloopt en ik kan niet ontkennen dat een vertederd ‘oooh’ aan mijn mond ontsnapte toen ik het binnenste ontwaarde. Die kleine hd-tjes. Ik was al weer vergeten dat we versteld stonden van het wonder van vijfhonderd gigabyte in een doosje ter grootte van een mobiele telefoon. De mijne dan.
Nee, je hebt er niets aan, dat geef ik grif toe. En toch wil ik graag weten dat alle goedkope cassetterecorders van vandaag hetzelfde rottige binnenwerk hebben, zoals mijn Britse vriend laat zien. Allemaal afkomstig uit de enige fabriek waar die binnenwerken nog worden gemaakt. Of je nou de boombox uit de weekaanbieding van Aldi opent, of die van een hedendaags merk dat lonkt naar de hipster die zich middels vintageapparatuur wil onderscheiden van de digitale massa. ‘Je kunt beter iets doen aan de autoradio’, zegt mijn vriendin.
Die doet het wel, maar de Landrover is zo oud dat de telefoon er niet mee verbonden kan worden en het systeem vervangen is geen optie, want het is een spaghetti van optische bekabeling die informatie, navigatie en geluid met elkaar verbindt. De wet van de remmende voorsprong is meedogenloos.
Maar omdat ik niet voor een gat te vangen ben, bestel ik de volgende dag een bluetooth-speakertje ter grootte van een grapefruit dat een hoeveelheid geluid voortbrengt dat ik niet kan rijmen met zijn omvang. Hij past precies in een van de bekerhouders en als we nu onderweg zijn kan mijn geliefde haar enorme telefoon met dat ding verbinden en jaren zeventig funk afspelen. Misschien maak ik er een filmpje van en stuur ik dat naar Technomoan
Nieuwsbrief
Vond je dit een interessant artikel, abonneer je dan gratis op onze wekelijkse nieuwsbrief.