Een gevel van resthout, een composttoilet en maar weinig leefruimte. Peter Melis, die zich professioneel al jaren bezighoudt met de energietransitie, voegde de daad bij het woord en bouwde zijn eigen, duurzame tiny house.
De Ingenieur belicht iedere maand een bijzondere werkplek. Deze keer die van Peter Melis, dagvoorzitter en consultant op het gebied van energietransitie. Daarnaast organiseert hij retreats in de natuur.
‘Als dagvoorzitter en consultant op het gebied van de energietransitie praat ik veel over hoe mensen zo duurzaam mogelijk kunnen leven. Warmtepompen, zonnepanelen en isolatie zijn onderwerpen die regelmatig de revue passeren.
Toen ik mijn eigen tiny house ging bouwen, wilde ik het ook duurzaam aanpakken, in harmonie met de natuur. Dat was nog behoorlijk ingewikkeld. Wat ik vooral heb geleerd is dat er niet één beste oplossing is. Hoe meer experts je vraagt, hoe meer meningen. Je moet uiteindelijk zelf kiezen welke aanpak bij je past.
Ik liet eerst berekenen hoeveel energie nodig is om een jaar lang in een huis van dit formaat te wonen. Daarin kon ik bijvoorbeeld de energiegevolgen van mijn wens voor een groot raam zien.'
Testunit
'Nadat ik de knoop had doorgehakt over isolatie (24 centimeter houtvezel) en de plaatsing van de ramen (hr-dubbelglas), kwam de volgende uitdaging: hoe ga ik ventileren en verwarmen?
Om het huis te verwarmen heb ik een oproep gedaan of iemand een testunit wilde installeren. Triple Solar reageerde, een Nederlandse producent van PVT-warmtepomppanelen, waarmee je warmte, warm water én elektriciteit opwekt. Ze hadden nog een test-warmtepomp die als bron water heeft dat door de achterkant van de panelen loopt.
Als je goed kijkt, zie je nog waar de platen in het geraamte van het huis haken
Dit opgewarmde water wordt in de warmtepomp omgezet in warme lucht, die weer via drie grote gaten het huis in komt. Het type pomp wordt nog niet veel gebruikt in Nederland. Met deze testunit lever ik data aan Triple Solar.
De basis van het huis is een soort doehetzelfpakket van Mindful Homes. Ik kon zelf het ontwerp maken en vervolgens kreeg ik een bouwpakket aangeleverd waarmee ik het huis in elkaar kon puzzelen.
De constructie is gemaakt van platen van samengeperste houtsnippers en ik heb bewust een muur onbeschilderd gelaten. Als je goed kijkt, zie je nog waar de platen in het geraamte van het huis haken.’
Alles heeft waarde
‘De gevel van het huis bestaat uit planken van verschillende breedte. Dat komt doordat het gaat om reststukken verduurzaamd grenen. Mijn keukenblad is ook van resthout. Dit is gemaakt door Herso, een circulaire meubelmaker. De eigenaar kent precies de herkomst van ieder stukje hout.
En ik heb natuurlijk een composttoilet, want alles heeft waarde, zelfs je poep, als compost! Nu, tijdens de coronacrisis, heb ik wat minder werk en werk ik meer thuis dan eerst. Mijn vaste lasten zijn gelukkig laag, waardoor ik nog geen geldzorgen heb.
Daarnaast heb ik nu meer tijd om aan het huis te werken. Beetje bij beetje maak ik het huis nog beter. Dit doe ik bewust geleidelijk, het herinnert me eraan dat het in het leven niet om haast draait.’
Tekst: Dayinta Perrier
Fotografie: Elmer van der Marel
Nieuwsbrief
Vond je dit een interessant artikel, abonneer je dan gratis op onze wekelijkse nieuwsbrief.