Wifi-signalen kunnen bommen, messen en andere gevaarlijke objecten in tassen detecteren. Met een goedkoop systeem wordt de beambte die bij musea, stadions of vliegvelden tassen controleert overbodig.

Het systeem van de Rutgers University-New Brunswick gebruikt twee of meer antennes die met elkaar in verbinding staan. Het wifi-signaal reist door de lucht en wordt onderweg verstoord door tassen. Afhankelijk van de inhoud van de tas is het signaal anders als het aankomt. Deze zogenoemde channel state information gebruiken de onderzoekers om te kijken welke objecten het signaal doorkruiste. Vloeistoffen leveren bijvoorbeeld een andere verstoring op dan grote metalen objecten.

De informatie wordt via een computerprogramma vertaald naar een materiaal en een vorm. Aan de hand daarvan kan een beveiligingsdienst bepalen of een object verdacht is. Lijkt iemand bijvoorbeeld een metalen object van 20 bij 5 cm in zijn tas te hebben? Dan is dat misschien een groot mes.
 

Halve centimeter afwijking

Deze meetmethode bleek verrassend nauwkeurig. In laboratoriumomstandigheden, met de antennes dicht bij elkaar, werd 95 % van de verdachte objecten gedetecteerd in verschillende soorten tassen. Ook kon het systeem objecten verrassend goed op grootte schatten: er zat slechts een halve cm afwijking in.

Het systeem heeft een aantal voordelen. Het kost minder geld om een automatisch werkend wifi-punt neer te zetten dan een medewerker die elke tas van een bezoeker controleert. Bovendien is het sneller. En doordat wifi-stralen geen zichtbaar beeld opleveren, blijft de inhoud van de tas geheim en wordt je privacy niet geschonden.
 

Open ruimtes

Betekent dat dat we straks overal wifi-poortjes hebben om onze tassen te controleren? De onderzoekers geven toe dat dat van het gebouw af zal hangen. Grote, open ruimtes zijn moeilijk af te sluiten met poortjes. Dan zijn mensen die bezoekers staande houden voor controle alsnog efficiënter. Maar de onderzoekers denken dat het op veel plekken mankracht, tijd en geld kan schelen om hun wifi-systeem te gebruiken.

Beeld: Jason D' Great

Vond je dit een interessant artikel, abonneer je dan gratis op onze wekelijkse nieuwsbrief.