Studenten van de TU Delft presenteerden gisteren in het Science Centre Delft diverse robots, waaronder een onverzadigbare krooseter en Fizzy, een knuffelbare robotbal voor kinderen met kanker.
De knuffelbal is ontwikkeld in opdracht van het Prinses Máxima Centrum voor kinderoncologie en moet kinderen met kanker stimuleren om meer te bewegen. Dat doet de robot door bijvoorbeeld plagerig zigzaggend weg te rollen als je hem nadert. Heb je hem eenmaal te pakken, dan begint hij zachtjes te trillen, als een verschalkt huisdier. Negeren leidt tot verontwaardigd schudden, wat alleen kan worden goedgemaakt door hem te aaien: Fizzy knort dan tevreden. ‘De bal lijkt al met al erg op een beest,’ zegt student werktuigbouwkunde Mees Matthieu, die Fizzy samen met andere studenten ontwierp voor de minor Robotica. ‘Dat maakt hem aantrekkelijk voor kinderen om mee te spelen en knuffelen.’
Nog lang niet af
De constructie zit slim in elkaar. Twee halve bollen dienen als wielen, daartussen zit een behuizing voor de motor en de as. Lasersensoren aan weerskanten van de behuizing merken de nadering van een object op. De bal start dan een soort speurende random-beweging door een snelheidsverschil tussen de wielen en wekt zo de indruk van een dier dat behoedzaam zijn weg zoekt. ‘Er zijn nog veel meer soorten gedrag te programmeren, hij is nog lang niet af,’ aldus Matthieu.
Het is nog niet duidelijk of het Máxima de knuffelbal ziet zitten. De TU Delft wil in ieder geval wél graag door met Fizzy. De universiteit heeft Matthieu en zijn collega’s gevraagd eraan te blijven werken. ‘Dat is natuurlijk fantastisch, maar ik moet er nog over nadenken. Er moet immers ook nog gestudeerd worden.’
Kroosloze sloten
Een ander minor-project dat zich wellicht binnenkort in de praktijk mag bewijzen is de zogenaamde Kroboot. Dit autonoom varende bootje, dat is ontworpen in opdracht van het Hoogheemraadschap van Delfland, moet een einde maken aan de plaag die eendenkroos heet. Het drijvende kroos houdt zonlicht tegen en verstoort zo het onderwaterleven. De Kroboot maakt er korte metten mee door het op te zuigen en met een blender te bewerken.
En daar blijft het niet bij: het versnipperde goedje wordt vervolgens geplet en vermalen via tandwielen. De restanten gaan weer terug het water in. ‘We denken erover om een start-up op te richten, de waterschappen hebben veel interesse,’ vertelt Naut Meinders, student werktuigbouwkunde. ‘Daarbinnen willen we het prototype testen en vervolmaken. Er is bijvoorbeeld nog een probleem met de tandwielen, die zijn nu nog iets te klein.’
Onrijpe rozen
Een ander soort robot, die meer op zijn intelligentie vertrouwd dan op snelle bewegingen, kan binnenkort ook al in de echte wereld opduiken. Een camera die met behulp van zelflerende algoritmen rijpe van onrijpe rozen weet te onderscheiden zou veel kunnen betekenen in kassen. Het duurt nu zo’n 250 dagen om een leek op te leiden tot een goede rozenplukker. En ook een ervaren kracht heeft tijd nodig om een roos goed tot zich door te laten dringen. Het getrainde neurale netwerk vaun student werktuigbouwkunde Thomas de Jager en anderen doet dit allemaal bliksemsnel.
Het idee is nu om de camera de rozen te laten herkennen, terwijl het karretje met de rozenplkker langs de bedden rijdt. Zodra er rijpe rozen verschijnen, staat de wagen stil en toont een scherm pal naast de plukker een opname van het rozenbed. De rijpe rozen zijn in dit beeld omcirkeld. Volgens Bart van Schaick, student technische informatica, is opdrachtgever Inno-Agro (een innovatiespecialist in de tuinbouw) ermee in zijn nopjes. ‘Het systeem is alleen nog niet snel genoeg: de beelden komen pas als het karretje al een stukje gevorderd is. Maar dat is wel op te lossen.’
Enthousiasme
De studenten demonstreerden in het Science Centre nog diverse andere robots, zoals een hulpje voor de kaasboer (Moonlander), een autonome boot die met een radar en een camera obstakels kan ontwijken (Trident) en een uitgifteautomaat die de klant via hologrammen door het assortiment loodst (Barrie).
Aan deze robots moet nog behoorlijk gesleuteld worden, maar aan het enthousiasme zal het niet liggen. Zo verklaart Stefan Bonhof, een student werktuigbouwkunde gestoken in een overall van opdrachtgever Damen, dat hun Trident kans maakt een Roboboat competition in Florida te winnen. Studententeams van over de hele wereld demonstreren daar deze zomer bootjes die zelfstandig obstakels vermijden en poorten passeren.
Het is met name de lichte constructie die Trident tot kanshebber maakt, verklaart Bonhof. En dat heeft niet eens zozeer te maken met een bijzonder ingenieus ontwerp. ‘Eerlijk gezegd hebben we nooit goed begrepen waarom de boten van onze concurrenten zo zwaar zijn.’
Tekst: Jeroen Akkermans
Beeld: Fizzy is een knuffelbare robot die kinderen helpt om meer te bewegen.
Nieuwsbrief
Vond je dit een interessant artikel, abonneer je dan gratis op onze wekelijkse nieuwsbrief.