Dieuwertje Drexhage schrok van de berg afgedankte medische apparatuur in Kenia en besloot een steentje bij te dragen aan betaalbare en geschikte apparatuur voor de Afrikaanse markt.
‘Voor mijn master biomechanical design aan de TU Delft liep ik stage in een ziekenhuis in het Keniaanse stadje Eldoret. In de werkplaats onderhouden biomechanische ingenieurs allerlei medische apparatuur. Denk aan dialyse- en operatie-apparatuur, maar ook bedden en koelkasten. Ze halen kapotte spullen uit elkaar, maken ze schoon en kijken of ze dan weer werken. Onderdelen bewaren ze voor hergebruik.’
‘Desondanks zag ik naast de werkplaats een vuilnisbelt vol onbruikbare apparatuur. Het ziekenhuis krijgt namelijk veel dingen gedoneerd die totaal niet aansluiten bij de lokale situatie. Van oude apparatuur zijn reserveonderdelen vaak niet meer leverbaar en nieuwe apparaten werken er niet altijd goed.’
‘Zo was er een luchtfilter dat gelijk vol stof raakte en het na een dag al begaf. Onderdelen voor eenmalig gebruik worden er schoongemaakt en hergebruikt. Ik bedacht toen: ik kan high end apparatuur drie procent beter proberen te maken, maar ik kan ook totaal andere apparatuur maken en zo veel meer mensen helpen.’
Doelen & Drijfveren
De wereld een beetje beter maken, dat is de ambitie van veel ingenieurs. Lees hun persoonlijke verhalen in het dossier Doelen & Drijfveren.
Laryngoscoop
‘Ik studeerde af bij de onderzoeksgroep Surgery for all in Delft, op het gebied van 3D-printen. Mijn afstudeerbegeleidster Julie Fleischer had een ontwerp gemaakt voor een video-laryngoscoop, een apparaat met camera dat wordt gebruikt om een beademingsslang te plaatsen bij operaties. Toen ze het ontwerp op een conferentie presenteerde, wilden artsen het al kopen.’
‘Maar een startup succesvol laten worden is een intensief traject. Dat paste op dat moment niet in haar leven, dus vroeg ze of ik dat wilde doen. Julie had een volledig herbruikbare laryngoscoop zonder scherm bedacht. Een normaal apparaat heeft een beeldscherm dat de stembanden laat zien, zodat die niet beschadigd raken bij het inbrengen van de slang. Het is ontzettend duur en heeft wegwerponderdelen.’
‘Onze versie maakt in twee seconden verbinding met een smartphone of tablet, die bijna elke Afrikaanse anesthesist wel bij zich heeft. Ik besloot de uitdaging aan te gaan om dat idee uit te werken, al vond ik het wel erg spannend. Ik vroeg subsidie aan en vond een co-founder met verstand van sales en onderhandelingen, Thom Weustink. Hij had nog een baan, dus we konden alleen op vrijdagavond en zondag aan ons businessplan werken. Pas toen we een vervolgsubsidie kregen kon hij zijn baan opzeggen en ging Layco Medical Devices echt van start.’
‘Ons prototype is onlangs getest in enkele Nederlandse ziekenhuizen en bleek even goed als een conventionele video-laryngoscoop. Deze zomer volgen tests in Afrika. We hopen dat ons apparaat volgend jaar klaar en gecertificeerd is. We krijgen nog steeds veel berichten van Afrikaanse anesthesiologen die niet kunnen wachten totdat het zover is.’
Lastige markt
‘We willen de laryngoscoop eerst in Egypte op de markt brengen, maar zoeken nog een investeerder voor de eerste productserie. We zullen ook nog wel tegen wet- en regelgeving, bureaucratie en corruptie aanlopen.’
‘In eerste instantie moeten we met lokale distributeurs werken. Die beloven allemaal gouden bergen en zeggen dat ze iedereen kennen. Hoe kies je dan een goede? Later hopen we lokale fabrieken op te zetten.’
‘Mijn droom is om ons bedrijf uit te breiden met producten die beter aansluiten op de lokale markt. Zo hebben we sinds kort ook een tweede product, een handmatige vacuümextractor voor bevallingen. Afrika is een lastige markt, zeker voor medische apparatuur. Genoeg mensen hebben het ons afgeraden om die te betreden. Het is een avontuur en tot nu toe gaat het goed.’
Tekst: Amanda Verdonk
Portret: Bianca Sistermans
Nieuwsbrief
Vond je dit een interessant artikel, abonneer je dan gratis op onze wekelijkse nieuwsbrief.