Hanne van der Kooij promoveerde cum laude op een nieuwe lasertechniek om materialen mee te bestuderen. Om haar niet kwijt te raken, creëerde haar hoogleraar een nieuwe, vaste functie.
Naam: Hanne van der Kooij
Leeftijd: 30
Opleiding: molecular life sciences, Wageningen University & Research
Functie: onderzoeker en docent, Wageningen University & Research
‘De techniek die ik tijdens mijn promotieonderzoek ontwikkelde, bestond al in de medische wereld, maar werd in de wetenschappelijke wereld nauwelijks gebruikt’, zegt Hanne van der Kooij. Het gaat om laser speckle imaging, waarbij bloedstroming onder de huid met laserlicht in kaart wordt gebracht. Van der Kooij werkte het principe uit tot een innovatieve methode om de dynamiek van niet-transparante materialen te bestuderen.
Deze techniek is bruikbaar voor zelfhelende materialen. ‘Nu zijn materialen statisch: beton beweegt niet. Toekomstige materialen kunnen zichzelf wellicht helen en zich aan hun omgeving aanpassen. Onze lasertechniek kan de dynamiek van die materialen op moleculair niveau blootleggen.’
Verbindende rol
Als laser speckle imagingexpert onderzoekt Van der Kooij nu hoe materialen duurzamer en geavanceerder kunnen worden. Daarnaast vervult ze een verbindende rol in de groep. ‘Ik krijg energie uit het ondersteunen van collega’s. Een promotieproject is individualistisch, het draait om je eigen onderzoek. Nu heb ik de kans anderen te inspireren en motiveren.’
Na haar promotie was het voor Van der Kooij nog even de vraag of ze wel wilde blijven in de academische wereld. De reguliere route naar universitair hoofddocent verloopt via een tenure track, een tijdelijk contract als universitair docent waarna een facultaire commissie beoordeelt of de kandidaat aan alle eisen voldoet.
‘Ik werk maar 24 uur in de week, omdat ik een beperking heb op het autismespectrum. Ik heb tijd en ruimte nodig om afstand te nemen van de chaos die inherent is aan onderzoek doen.’
De druk gedurende deze vijf jaar is hoog, een universitair docent moet onder andere beurzen binnenhalen om het onderzoek te financieren, veel artikelen publiceren en onderwijs geven. ‘Een baan met zoveel druk past niet bij mij. Met een positie die speciaal voor mij is gemaakt, kan ik bijdragen aan het onderzoek zonder die torenhoge verwachtingen.’
Diversiteit
Volgens Van der Kooij zijn alternatieven voor een tenure track nodig om meer diversiteit in de wetenschappelijke wereld te krijgen; om ruimte te bieden voor mensen met andere kwaliteiten.
De wetenschappelijke wereld wordt steeds meer interdisciplinair. Er is behoefte aan diversiteit, zowel sociaal als vakinhoudelijk. ‘Ik werk maar 24 uur in de week, omdat ik een beperking heb op het autismespectrum. Ik heb tijd en ruimte nodig om afstand te nemen van de chaos die inherent is aan onderzoek doen. Juist dankzij die tijd kan ik orde scheppen in complexe resultaten en heb ik een frisse blik. Met deze baan is er ook ruimte voor mij in de wetenschappelijke wereld.’
Alle talenten leren kennen? Surf naar het dossier Techniektalenten 2020.
Foto: Jordi Huisman
Nieuwsbrief
Vond je dit een interessant artikel, abonneer je dan gratis op onze wekelijkse nieuwsbrief.