Akshit Gupta sleutelt graag aan computers en is een fanatiek hardloper. Via een dataplatform wil hij meer inzicht geven in de lokale luchtverontreiniging.
‘Toen ik zes jaar oud was, zag ik voor het eerst een computer van binnen. Ik had net een pc gekregen en speelde spelletjes zoals Need for Speed en Hitman. Ik wilde er nog meer spelletjes op zetten en daarvoor was een extra geheugenkaart nodig. Ik woonde toen in New Delhi in India. Mijn neef had een computercursus gevolgd en hij zou die kaart er wel even bijplaatsen. Alleen dat lukte niet, dus moest er alsnog een technicus bij komen. Als tiener leerde ik aan de hand van YouTubefilmpjes hoe ik mijn eigen laptop kon repareren. Mensen met techniekproblemen belden mij, ik wilde elektronica-adviseur worden.’
Doelen & Drijfveren
De wereld een beetje beter maken, dat is de ambitie van veel ingenieurs. Lees hun persoonlijke verhalen in het dossier Doelen & Drijfveren.
Productief
‘Aan de University of Delhi volgde ik een bachelor elektronica en communicatietechnologie. Daarna werkte ik aan spraakgestuurde technologie bij Airtel, het op een na grootste mobiele netwerk ter wereld. Al snel ontdekte ik dat vooral nieuwe technologie mij fascineerde, dus verder studeren was de logische keuze. De master embedded systems bood een interessante mix van hardware en software. Slechts twee universiteiten bieden die aan: de TU Delft en de University of Pennsylvania in Philadelphia. De keuze viel op Delft omdat het collegegeld lager is en omdat YES!Delft bekendstaat als een van de beste startupbroedplaatsen op het gebied van hardware. Na mijn aankomst in augustus 2019 volgde een pittig en productief jaar. Ik haalde elk blok vijfentwintig studiepunten, terwijl werd aangeraden om het bij vijftien te houden. Na een jaar besloot ik ook de master computer science erbij te doen.’
Uitlaatgassen
‘Twee maanden na aankomst deed ik mee aan een pitchcompetitie voor startups, georganiseerd door de TU Delft. Daar presenteerde ik voor het eerst het idee voor Respire, de startup waaraan ik nu werk. Het is een dataplatform om luchtverontreiniging lokaal in kaart te brengen. Luchtverontreiniging leidt elk jaar tot acht miljoen doden. In India is iedereen gewend om er rekening mee te houden. In Delft niet. Ik ben een fanatiek hardloper en tijdens het hardlopen kom ik langs vrachtwagenparkeerplaatsen waar ik uitlaatgassen ruik. Ik vroeg me af of je met sensoren de luchtkwaliteit per straat zou kunnen meten. Dan kun je daar je hardlooproute op afstemmen. Ik won de wedstrijd en kreeg investeringsgeld om het idee verder uit te werken. In diezelfde maand won ik een hackathon in Tilburg. Zulke wedstrijden vormen een prettige ontspanning naast het studeren. Er heerst een verfrissende en creatieve sfeer met gratis eten en drinken en de mogelijkheid om te netwerken met gelijkgestemden. Het leven was erg snel toen, het leek wel een droom.’
Kwetsbare bomen
‘Ik werk nu een jaar aan mijn masteronderzoek aan het Massachusetts Institute of Technology (MIT) in de VS. Daar onderzoek ik hoe je met sensoren op rijdende taxi’s of vuilniswagens de gezondheid van bomen op een hyperlokale schaal kunt meten. Bomen gaan snel achteruit door hittestress en zo kun je ze beter in de gaten houden. Kwetsbare bomen zijn niet alleen een schaderisico, maar ook een indicatie van klimaatverandering. Het meten van deze microvariaties kan helpen om klimaatverandering tegen te gaan.Ik weet nog niet wat ik na mijn master ga doen. Misschien een promotieonderzoek in Delft in combinatie met het opschalen van mijn startup, misschien heeft MIT wat te bieden. En in India ontstaat nu een heel interessante startupcultuur. Maar Zürich in Zwitserland, waar de technische universiteit ETH is gevestigd, is ook interessant. Je kunt daar heerlijk rond het meer rennen. Waar ik ook heen ga, mijn hardloopschoenen gaan mee.’
Tekst: Amanda Verdonk
Portret: Bianca Sistermans
Nieuwsbrief
Vond je dit een interessant artikel, abonneer je dan gratis op onze wekelijkse nieuwsbrief.