RECENSIE

MythBusters is een begrip. Al jaren is het Discovery-programma een feest van experimenten, ontploffingen, wapens en knutselwerken. De twee MythBusters, Adam Savage en Jamie Hyneman, hebben inmiddels elk broodje aap, elke viral video en elk spreekwoord wel getest op hun wetenschappelijke waarheid en beginnen aan hun laatste seizoen.

Vanaf het begin is MythBusters een programma waarin experimenteren, toch de kern van de wetenschap, centraal staat. Beide gastheren hebben ervaring met speciale effects. Ze bouwen in hun werkplaats, waar afgelopen dertien jaar werkelijk alles leek te liggen, buitenissige scenario’s na.

In het laatste seizoen van de serie is er weinig veranderd. Nog steeds is Jamie de strenge droogkloot en lijkt Adam maar wat aan te rommelen. Ze bouwen weer de gekste apparaten en blazen de grootste dingen op.

Daarnaast geldt het laatste seizoen als een mooie strik om al het voorgaande: tijdens de experimenten, die bij een bepaald thema als ‘voedsel’ of ‘explosies’ horen, blikt de vertelstem kort terug op alle voorgaande momenten op dat gebied.


Garnalenkanon

Dat betekent niet dat het laatste seizoen alleen maar van nostalgie aan elkaar hangt. De MythBusters grijpen weliswaar terug op viral video’s die niemand zich nog herinnert, omdat de mytheketel een beetje leeg is na zoveel afleveringen. Maar het ‘mythbusten’ zelf blijft vermakelijk en fascinerend.

In de voedselaflevering proberen ze bijvoorbeeld een garnalenkanon te maken, dat rauwe schaaldieren eerst door poederwolken van bloem, ei en paneermeel schiet en vervolgens door een vlam om
ze gaar af te leveren. Zo ging het in ieder geval in de video. Maar dankzij de MythBusters wordt al snel duidelijk dat het vlamcontact veel te kort is om een garnaal ook maar enigszins te garen.

 

Opvoeren

Wat het programma meer maakt dan alleen maar vermakelijk, is het oog voor de iets wetenschappelijkere kant van het experiment. Het steeds verder opvoeren van experimenten, zoals wanneer ze een
explosie om fruit in sap om te toveren steeds groter maken, lijkt iets kinderachtigs te hebben. Maar eigenlijk zoeken ze de grenzen van de fysieke mogelijkheden op, en daarmee de randvoorwaarden
waarin een mythe wel of niet waar is. Zo leren ze je iets over experimenten en onderzoek: niet alleen kijken of iets waar is, maar ook vragen wanneer en waarom.

Bovendien wisten ze in de loop der jaren een heleboel onzin aantoonbaar onwaar te maken, en keken ze regelmatig terug op hun eigen werk om fouten en missers te corrigeren.

De MythBusters zullen gemist worden, als baken van zeer vermakelijke wetenschaps- en knutseltelevisie. Gelukkig is er nog een heel seizoen afleveringen te kijken voor het zover is.

MythBusters is tot en met 7 juni elke dinsdagavond om 21 uur te zien bij Discovery.

 

Vond je dit een interessant artikel, abonneer je dan gratis op onze wekelijkse nieuwsbrief.