Een reeks flesjes met reactieve vloeistoffen kan heel precies de samenstelling van whiskey bepalen. Deze synthetische neus kan helpen om whiskeys die veel op elkaar lijken toch te onderscheiden.
Bij de productie van whiskey moet graandestillaat een paar jaar op een vat liggen, waardoor het een specifieke smaak krijgt. Afhankelijk van het vat waarin het rijpingsproces plaatsvindt, de omstandigheden in de loods waar dat vat zich bevindt en nog vele andere factoren, krijgen whiskeys duizenden verschillende smaken.
Soms lijken twee whiskeys erg op elkaar. Experts met uitstekende neuzen kunnen ze dan wel uit elkaar houden, maar zo’n expert is niet altijd beschikbaar. Bovendien is het ruikproces subjectief: de ene proever denkt anders over whiskeys dan de andere. Daarom gingen onderzoekers van de Heidelberg Universität in Duitsland op zoek naar een onpartijdige scheidsrechter, die uitgaat van scheikundige stoffen.
Eiwitten uit kwallen
De onderzoekers gebruikten twee verschillende methodes. Beide bestonden uit drie flesjes; de ene set bevatte groene, fluorescente proteïnen, de andere fluorescente polyelectrolieten. De proteinen zijn eiwitten, oorspronkelijk afkomstig van een kwallensoort die oplicht als hij in aanraking komt met specifieke stoffen. In dit geval gaat het om bepaalde stoffen in de whiskey die bijvoorbeeld de rijpingstijd aangeven. De polyelectrolieten doen ongeveer hetzelfde, maar hebben een andere oorsprong.
Voeg aan elk flesje een druppel whiskey toe en de stoffen in de flesjes reageren met de sterkedrank. Allemaal net anders, en allemaal afhankelijk van de samenstelling van de whiskey. De kleur van het drankje verandert bijvoorbeeld, of de viscositeit of de mate van fluorescentie.
Met elk van de sets flesjes konden de onderzoekers veel eigenschappen van de whiskeys vaststellen: de leeftijd, het land van oorsprong en wat voor blend het was (single malt, double malt of blended). Zelfs een paar van de smaaktoetsen werden duidelijk aan de hand van de flesjes.
Onhandig
Let wel: dit werkt alleen als de onderzoekers eerder al hadden gekeken naar het effect dat de whiskey had op de flesjes. Daarmee maken ze voor elke fles whiskey een aparte vingerafdruk, die vervolgens wordt vergeleken met een ‘blinde’ test.
Om deze techniek bruikbaar te maken, zal dus elke whiskeysoort eerst moeten worden doorgemeten in het Duitse lab. Dat is wellicht onpraktisch, maar als de flesjes een objectievere manier van vergelijken geven, is het mogelijk de moeite waard.
Beeld: holdosi
Nieuwsbrief
Vond je dit een interessant artikel, abonneer je dan gratis op onze wekelijkse nieuwsbrief.