Het Amerikaanse bedrijf Technicolor liet tijdens een perspresentatie een flesje water zien met daarin miljoenen kopieën van een oude film, gecodeerd in DNA-strengen. DNA biedt een grote opslagdichtheid en data die in het DNA versleuteld ligt, is duizenden jaren later nog uit te lezen. Dankzij de snelle vooruitgang in zowel het schrijven als uitlezen van DNA komt deze toepassing nu binnen handbereik.
Het materiaal dat opgelost zit in het flesje water van Technicolor is een kunstmatige vorm van ‘DNA’. Medewerkers van het bedrijf en collega’s van Harvard namen een digitale versie van de film A Trip to the Moon, de eerste film die gebruik maakte van visual effects. Die digitale data versleutelden ze vervolgens met behulp van de volgorde van de basen – de bouwstenen – in het DNA. ‘Wij denken dat dit de toekomst is van het archiveren van films’, zei vicepresident R&D Jean Bolot van Technicolor tegen persbureau AFP.
Uitlezen
De gearchiveerde film is uit het flesje water af te lezen door het opgeslagen DNA door een zogeheten sequencer te halen, wat inmiddels gearriveerde technologie is. Na het uitlezen van de exacte basenvolgorde op het DNA, kan deze worden omgezet in de enen en nullen van de digitale film.
Minder ruimte nodig
Het grootste voordeel van de dataopslag in DNA is de verhouding tussen opslagcapaciteit en ruimte die de opslag inneemt. In 2012 sloegen de mensen van Harvard zo’n 700 TB (terabyte, 1012 bytes) aan data op in 1 g DNA. De archieven van de grote Hollywoodstudio’s zijn gigantisch en die ruimte zou je allemaal niet meer nodig hebben met DNA. Ook gaat DNA duizenden jaren langer mee dan harde schijven en DVD’s. Bij die laatste is na enkele tientallen jaren de hoeveelheid foutjes zo groot dat de gearchiveerde film onbruikbaar worden.
Een bijkomend voordeel van DNA: het is een format dat altijd leesbaar zal blijven, in tegenstelling tot digitale bestandsformaten die om de paar jaar uit de gratie raken. Denk aan celluloid, VHS-banden en DVD’s.
Het omzetten van de film A Trip to the Moon duurde zes weken en kostte het team duizenden dollars. Het team van Bolot is nu bezig met het stroomlijnen van dit proces, zodat ze het uiteindelijk op de markt kunnen brengen.
Lees voor meer details over het opslaan van digitale data in DNA het artikel Reading and Writing a Book With DNA uit 2012 op de website IEEE Spectrum.
Openingsbeeld: schematische weergave van DNA. Bron: Stuart Caie, CC BY 2.0.
Nieuwsbrief
Vond je dit een interessant artikel, abonneer je dan gratis op onze wekelijkse nieuwsbrief.