Na een tip van Ester Bal, die ik kende in haar hoedanigheid als ex-persvoorlichter van de Arnhemse voetbalclub Vitesse, reisden fotograaf Elmer en ik vol verwachting naar een dijkwoning in Heteren voor een interview over de technische hobby’s van haar vader: Adrie Bal (70).
In de woonkamer was ook echtgenote Tineke Bal, die tijdens het gesprek onvermoeibaar bleef rondgaan met een schaal toastjes.
Adrie Bal had een baard en leek op Kapitein Iglo van de vissticks – dat vond hij zelf ook, want een paar jaar eerder had hij meegedaan aan een Kapitein Iglo-contest, waarbij hij tweede was geworden. Hij zat op de bank en vertelde over zijn hobby’s.
Eerst over de tuin. Hij had een put geslagen en een ondergronds buizennetwerk aangelegd, waarna hij een vijver en een kleine rivier had geschapen. Eromheen stonden beelden en andere parafernalia. Alles werd sfeerrijk verlicht door kerstverlichting, hoewel dat laatste enige voeten in de aarde had gehad.
Tineke Bal: ‘Eerst hing die kerstverlichting een beetje warrig door elkaar. Echt, een rommeltje.’
Adrie Bal: ‘Het is toch mijn tuin?’
Tineke Bal: ‘Dat moest van mij opnieuw. Het hangt nu mooi recht. Heb je het al vanaf de weg bekeken?’
Daarna ging het gesprek over vissen, of het gebrek eraan. Adrie Bal had tweehonderd levende forellen uitgezet in zijn eigen rivier en vijver. Hij voerde ze onder meer brood. De forellen waren zo groot dat ze, als ze honger hadden, met gemak de vier eenden van de familie Bal verjoegen. Tineke Bal vond dat wel eens zielig voor de eenden, maar Adrie Bal vond de forellen belangrijker.
Soms stapte hij in zijn boot en dan voer hij onder zijn eigen zelfgebouwde brug om daar naar de forellen te kijken. Het was zijn bedoeling om de vissen vet te mesten. Daarna konden ze in de rookton (hobby nummer twee: forellen en andere vissen roken). Tineke Bal had de vriezer vol met gerookte vis en verdween naar de keuken om toastjes met vis te maken.
Helaas ging het feest dit jaar niet door. Dieven hadden de forellen uit de vijver en de rivier gestolen toen ze van huis waren– dat gebeurde vaker in Heteren. Adrie Bal zei dat hij daarom dit jaar geen vissen ging roken, maar jenever ging stoken (hobby nummer drie: jenever stoken).
Hij legde uit hoe je het best jenever kan stoken. We moesten naar zijn zelfgebouwde mancave (hobby nummer vier: het bouwen van een eigen café, met invalidelift voor het geval dat), waar we langere tijd bij een ketel stonden. Op het biljart lagen tien barometers en aan de muren hingen tientallen klokken (hobby nummer vijf: klokken maken) die hij allemaal stil had moeten zetten vanwege een logé.
Hoe langer dit bezoek duurde hoe meer technische hobby’s er ter sprake kwamen; we zouden meerdere afleveringen van deze rubriek kunnen vullen met de hobby’s van Adrie Bal.
We kregen nog meer toastjes, Adrie Bal pakte er een fotoboek bij waarin foto’s stonden van zijn bedrijf Bal Las- en Machinebedrijf b.v., dat hij in 1973 met vierhonderd geleende guldens was begonnen en dat nu enorme constructies leverde waarmee onder meer windmolens zijn te vervoeren. De gevaartes maakten indruk. ‘Ja’, zei Arie Bal, ‘wij zijn een ijzersterke partner op het gebied van las- en zwaarder constructiewerk.’
Tineke Bal zei dat ‘het werk’ eigenlijk de grootste technische hobby van haar man was. ‘Je zou kunnen zeggen dat hij sinds ik hem ken eigenlijk altijd bezig is met zijn technische hobby’s. Ik vind dat best bijzonder.’
tekst Marcel van Roosmalen foto Elmer van der Marel
Nieuwsbrief
Vond je dit een interessant artikel, abonneer je dan gratis op onze wekelijkse nieuwsbrief.